DIT IS...
BIANCA
Meidenhuis, cappuccino, interieurjunkie,
zuster, veerkracht, kleur, podcasts in de auto
Mijn naam is Bianca Jansen. Getrouwd met de liefde van mijn leven, moeder van Anna, Isabeau en Josephine (2017, 2020 en 2024). Ik ben creatief, enthousiast en optimistisch. Een 'mensen-mens'.
In 2016 behaalde ik mijn diploma HBO Verpleegkunde. Tijdens deze opleiding werd mijn vuurtje aangewakkerd voor zorg binnen zwangerschap en geboorte. Ik ben gaan werken als verpleegkundige op de afdeling Verloskunde in het ziekenhuis. Hierop volgde in 2019 met succes de specialisatie opleiding tot obstetrieverpleegkundige.
In 2020 wisselde ik van werk en ben ik gestart als jeugdverpleegkundige bij de GGD. Dit werk heb ik vanaf 2021 een aantal jaren gecombineerd met Babypraktijk Noord. In 2022 begon ik met de opleiding tot lactatiekundige IBCLC en sinds eind 2024 ben ik volledig werkzaam binnen onze praktijk.
​
Gedurende mijn loopbaan, kwam en kom ik dagelijks in aanraking met ouders die borstvoeding (willen) geven. De start of te midden van een prachtig avontuur, waarbij soms de juiste ondersteuning nodig is om het mogelijk en/of dragelijk te maken voor het gezin. Hier heb ik al vaak een rol in mogen spelen.
​
Toen ik werkzaam was in het ziekenhuis, kwam ik er al snel achter dat ik ooit nog meer wilde met borstvoeding. Het werd onderhand een echte passie. Ik merk dat ik echt het verschil wil maken, net die stap harder wil zetten om het te laten slagen. Het is prachtig om te zien wat er soms gebeurt, als we openstaan voor wat onze natuur ons ook hierin te bieden heeft.
2016
​​​​
​
​2019
​​
​
2020​​-
2022
​
2024
​
Mijn eigen borstvoedingsverhaal​
​
Als verpleegkundige op de verloskamers zag ik alleen maar het topje van de ijsberg van de borstvoedingsperiode van moeders, namelijk het eerste huid op huid contact en het zoeken van de baby naar de borst of soms misschien een eerste slokje aan de borst. Toen ik zelf moeder werd, kwam ik erachter hoe intens maar mooi het kan zijn om óók dit stukje natuur terug te zien bij jezelf en hoeveel meer het was dan alleen dat begin.
Onze eerste dochter was meteen na haar geboorte erg enthousiast aan de borst. Daarom was het een tegenvaller dat ze rond vier maanden (toen ik weer ging werken) steeds vaker weigerde aan de borst te drinken, tot ze dit helemaal niet meer wilde. Ik gaf haar daarna maandenlang mijn gekolfde melk. Fulltime kolven was zwaar en zeker niet mijn wens, maar zo kreeg ze toch nog langere tijd mijn moedermelk. Onze tweede dochter was (en is) een echt mama's meisje, een 'zwaan kleefaan', waar ik me altijd prima aan over heb kunnen geven. Helaas gebeurde er alleen deze keer het tegenovergestelde van mijn eerste ervaring: ik ging weer aan het werk en ze weigerde de fles, wilde juist alleen maar drinken uit mijn borst. Dit duurde een aantal maanden en ik vond dit vooral emotioneel best pittig. Gelukkig pakte ze na een aantal maanden eindelijk de fles en heb ik haar hierna nog maandenlang kunnen voeden aan de borst.
​
Mijn laatste borstvoedingsavontuur met onze derde dochter was mijn eerste borstvoedingservaring sinds ik zelf lactatiekundige was, dus voor mijn gevoel extra bijzonder. Ik maakte nog bewuster mijn keuzes. Met mijn kennis en mijn twee eigen ervaringen wist ik goed wat ik moest doen en hoe ik de natuur de nodige handjes kon helpen, ook toen ze rond elf maanden een week lang de borst weigerde, kon ik dit weer herstellen. Zij heeft er na +/- vijftien maanden zelf voor gekozen om steeds minder vaak bij mij te willen drinken, dit verliep heel natuurlijk.
​
Wat ik zo mooi vind is dat mijn drie borstvoedingsverhalen laten zien hoe verschillend onze dochters zijn. Dit heeft mij bewust gemaakt van hoe uniek ieder kind is. Mede hierdoor zie ik hoe belangrijk maatwerk is, in mijn werk als lactatiekundige.